Je wereldreis moeten afbreken, een race tegen de klok voordat grenzen zich sluiten; het overkwam de familie Boon, maar deze familie vertrok liever gisteren weer!
Je kijkt vaak jaren uit naar het moment dat je op wereldreis gaat. Maanden gaan eraan vooraf dat je je hier op voorbereidt. En dan is het zo ver. Met je gezin vertrek je voor een fantastisch avontuur. Het is genieten, de wereld aan je voeten, de tijd kun je nemen en je krijgt de tijd.
En dan is daar corona. Aanvankelijk lijkt het nog niet zo ernstig en merk je er niet veel van. Totdat de appjes en mailtjes binnen beginnen te stromen: “Komen jullie terug? Zijn jullie veilig? Blijven jullie daar nog lang? De grenzen gaan allemaal dicht!”. En meer van dat soort berichten. Wat doe je dan? Wat doe je met de reis waar je zolang naar uit hebt gekeken? Je bent met een gezin, is het verantwoord om te blijven reizen? Welke keuzes maak je, welke overwegingen gaan er door je hoofd?
In deze serie ‘Hoe is het nu met…?’ blik ik terug en vooruit met families die ondervonden hebben hoe corona de wereldreis plannen onderuit haalde. In dit artikel spreek ik met Gerdien van Tongeren. Samen met haar man Meindert en hun kinderen Anna, Fedde en Ids waren zij in Afrika toen ze zich realiseerden dat Covid-19 wel eens een vervelende draai aan hun reis kon geven.
Waar waren jullie toen Covid-19 over de wereld verspreidde?
“Wij zaten in Botswana toen we ons realiseerden dat Covid-19 niet zomaar een Mexicaanse- of Vogelgriep was. Eerlijk gezegd waren we er echt helemaal niet mee bezig en op de momenten dat we internet hadden, checkten we ook niet per se het nieuws meteen.”
Wat dachten jullie op dat moment?
“We kwamen net terug op een camping van een paar dagen wildkamperen, toen we de eerste signalen van een pandemie hoorden en een mogelijke lockdown in Nederland. We waren toevallig op die camping met twee andere Nederlandse families en ons eerste gevoel was vooral om geen paniekvoetbal te spelen en dus geen overhaaste beslissingen nemen. We keken op dat moment vooral naar mogelijkheden binnen Afrika, omdat niemand van ons dacht over teruggaan naar Nederland als mogelijke optie en einde van de reis.”
Wanneer werd voor jullie duidelijk dat het jullie plannen zou beïnvloeden?
“Toen de campingeigenaar ons kwam vertellen dat al zijn boekingen voor 2020 waren afgezegd en hij de camping ging sluiten, beseften we opeens de ernst van de situatie. Vlak daarna hoorden we dat de grenzen met Botswana dicht zouden gaan.”
“We dachten eigenlijk dat het gewoon een pauze zou zijn en hebben onze auto met spullen achtergelaten met het idee binnen 3 maanden weer terug te zijn.”
Wat hebben jullie besloten te doen?
“We zijn toen heel snel met de twee andere families naar Namibië gereden. Dit was ongeveer 10 uur rijden. Toen we rond 21.00 uur bij de grens aankwamen, bleken we één van de laatsten te zijn die er nog door kwamen. Toen we die ochtend wakker werden en dachten naar de Victoria watervallen te gaan, hadden we echt niet gedacht dat we die avond in Namibië zouden zijn. De situatie veranderde écht per uur. De reden om naar Namibië te gaan, was omdat daar een internationale luchthaven en zeehaven is. Hiernaast is het land heel dun bevolkt. Op dat moment waren we in de veronderstelling dat we het in Namibië wel uit zouden zingen totdat alles voorbij was.”
Hoe ging het toen verder?
“In Namibië werd vrij snel duidelijk dat het ook hier niet mogelijk was langer te blijven. De luchthaven ging dicht en ook de grenzen met Zuid-Afrika zouden sluiten. Van de Nederlandse ambassade kregen we daarom ook het advies zo snel mogelijk naar Zuid-Afrika te gaan. Die dag had ik mijn vader aan de telefoon en ik besefte toen voor het eerst dat dit wel eens het einde van onze reis kon betekenen. We hebben zo hard gehuild.
In totaal heeft het 5 dagen geduurd van ons vertrek uit Namibië tot de vlucht naar Nederland. Die dagen zijn behoorlijk gestoord geweest. We hebben 2500 km gereden en de ene na de andere belangrijke beslissing gemaakt. We konden gewoon niet geloven dat onze reis, waar we zolang naar uitgekeken hadden, afgelopen was. We dachten eigenlijk dat het gewoon een pauze zou zijn en hebben onze auto met spullen achtergelaten met het idee binnen 3 maanden weer terug te zijn. We hadden echt geen idee!”
En dan ben je in Nederland. Hoe was dat?
“Eén van de families waar we de laatste dagen mee doorgebracht hadden, nodigde ons uit bij hen in Schoorl in quarantaine te komen. Die twee weken waren zo fijn! Aankomen op Schiphol zonder welkomstcomité, die eerste weken in Nederland zonder nauwelijks iemand te zien en het besef dat onze reis zo abrupt gestopt was, was heftig. We sliepen enorm veel die weken.
Terug in de stad waar we vandaan kwamen, sprak iedereen ons natuurlijk aan en dat vond ik in het begin zo stom. Ik wilde daar helemaal niet zijn! In ons hoofd zaten we nog in Afrika. We zijn eind maart teruggekomen in Nederland en dat was natuurlijk een heel gekke periode. Iedereen zat thuis en overal was het rustig. We hadden het geluk dat we bij mijn ouders konden wonen omdat ons eigen huis nog verhuurd was. Samen met mijn broertjes en hun gezinnen die ook hun reis hadden moeten afbreken was het een gezellige boel bij mijn ouders. Het was een hele bijzondere en warme periode die ik eigenlijk ook niet had willen missen.”
Pakten jullie ‘het oude leven’ weer op of hebben jullie dit anders gedaan?
“Na een paar weken in Nederland kwam het besef dat binnen drie maanden terug naar Afrika gaan niet realistisch was en dus zijn we weer op zoek gegaan naar werk. Onze reisspaarpot opeten wilden we natuurlijk niet! Gelukkig vonden we allebei heel snel weer een baan. Binnen een maand waren we weer aan het werk en zaten de kinderen weer op hun oude school.
Vanaf het moment dat we weer terug konden in ons oude huis voelde het leven weer helemaal zoals voor de reis en dat was nou juist niet wat we wilden…We zijn dankbaar met een baan, een dak boven ons hoofd en goede gezondheid maar denken er niet over onze reisplannen in de ijskast te zetten. We houden ze juist levend en wachten op het moment dat de luchthavens in Afrika weer opengaan. Vooralsnog ziet het er goed uit en willen we begin 2021 onze reis hervatten.
“Als we onze reis nu weer vervolgen dan zullen we nog meer met de dag leven.”
Hoe staat het nu met jullie reis(plannen)?
“We willen tussen 1 en 25 maart 2021 vertrekken. Terug naar onze Land Rover die nu in Pretoria staat. Vanaf hier hervatten we onze reis. Of we helemaal naar Nederland kunnen rijden weten we natuurlijk niet maar dat is geen doel op zich (meer). We gaan nu vooral kijken wat wel mogelijk is.”
Heeft Covid-19 jullie ook wat gebracht?
“Dat zeker! Hoe onbevangen we onze reis in zijn gegaan, zo bewust zijn we nu. Covid-19 heeft iedereen letterlijk tot stilstand gebracht. Bij ons is daar natuurlijk ook de nodige bezinning van gekomen. We vragen ons af of onze manier van reizen nog wel zo milieubewust is. Kunnen we deze leefstijl verantwoorden naar onszelf? Onze agenda’s die voor de reis structureel vol zaten, laten nu veel meer open gaten zien waardoor er ruimte is voor impulsiviteit. De band met onze families, die al heel hecht was, is nog hechter geworden.
Het tijdperk waarin alles maakbaar was, is wel een beetje voorbij. Opeens is er een pandemie die invloed op de hele wereld heeft. Dat verzin je niet van tevoren en daar moet je op anticiperen. Als we onze reis nu weer vervolgen dan zullen we nog meer met de dag leven.”
Hoe kijk je er nu op terug?
“We hadden het niet willen missen! Ondanks dat we zo vaak zo hard balen dat we niet aan het reizen zijn, hebben we echt fantastische momenten gehad met familie en vrienden. Het is een heel bijzondere periode waarin mensen meer naar elkaar omkijken. Wij hebben deze periode als een hele warme ervaren.”
Wat hadden jullie mee wat je niet had willen missen?
“Sowieso het waterfilter, maar die hadden we ingebouwd in de auto. Hierdoor hebben we altijd gefilterd water, ook al trekken we het water uit een sloot. Hiernaast zijn communicatiemiddelen heel belangrijk. Wij gebruikten hiervoor de Garmin Inreach, Iphones en tablets. Eigenlijk zijn alle andere spullen goed vervangbaar gebleken.”
Wat is je van jullie reis tot nu toe het meest bijgebleven?
“Absoluut de oneindige vrijheid. Echt kunnen leven op gevoel en met elkaar als gezin. Hoe hard we dit ook in Nederland proberen, hier is toch ‘het geleefd worden’ gevoel vaker aanwezig. De ervaringen die we als gezin hebben gehad, de interacties met andere culturen en de overweldigende natuur zullen nooit vervelen.”
Wat zou je de volgende keer anders doen?
“Nog bewuster de reis maken. Dat je deze reis kunt maken als gezin is al bijzonder, maar dat je gezondheid dit toelaat, dat er geen pandemie is (haha) en dat je de vrijheid hebt gecreëerd om dit te kunnen doen zijn best zaken waar je dagelijks dankbaar voor mag zijn.”
Wat wil je andere gezinnen meegeven?
“Bij twijfel, GAAN! Je weet nu echt niet wat er op je pad kan komen waardoor je je plannen moet bijstellen. Stel niet uit, maar kijk naar wat er wél mogelijk is. Wij vertrouwen erop dat Afrika in het voorjaar weer helemaal toegankelijk is. Als dit niet het geval is, dan halen we de auto terug naar Nederland en gaan we in Europa reizen. Als plan A niet werkt dan heeft het alfabet nog 25 letters. Er is altijd een manier om te reizen!”
Wil je net als de familie Boon ook ooit het avontuur aangaan, denken in mogelijkheden en wil je weten hoe je dit met je gezin voor elkaar kunt krijgen? Check dan zéker even deze pagina over vertrekken naar het buitenland even. Ik deel al mijn kennis met je en zorg dat je goed voorbereid bent!
Pin deze op foto om dit artikel op te slaan op Pinterest:
Je kunt Gerdien en haar gezin volgen op Instagram @boonfamilyjourney
Klik hier voor reislustige inspiratie van andere gezinnen
Het delen van artikelen waardeer ik zeer om zo andere reizigers verder te helpen. Soms gebruik ik affiliate links. Je betaalt hiervoor nooit iets extra. Je leest er meer over bij ’terms & conditions’.